վարժ․ 69
Որ խոսքը կարճեր, ավելորդ բաներ չեր ասի։ (Կարճ կապեր, երկար չէր)
Պարանը կարճ էր, աշտարակի ծայրին չհասավ։ (Կարճ կապեր, երկար չէր)
Գլուխը կախ էր ու սիրտը կոտրված։ (Խոնարհ էր, իջեցներ)
Դույլը ջրհորը կախեր թե չե, թզուկը հայտնվելու էր։ (Խոնարհ էր, իջեցներ)
Դռան ժանգոտ փակի վրա ինչ-որ թուղթ դրեց ու գնաց։ (Կողպեքի, ծածկի)
Եթե պատուհանը փակի, ցուրտ չի լինի։ (Կողպեքի, ծածկի)
վարժ․ 70
Հեռվում երեվացին նավեր։ (ի՞նչ, ինչե՞ր)
Հեռվում երևացողը նավ էր։ (ի՞նչ, ինչե՞ր)
Քաղաքում կային այգիներ։ (ի՞նչ, ինչե՞ր)
Դա քաղաքի ամենամեծ այգին էր։ (ի՞նչը, ինչե՞րը)
Ինչ ծանոթ ձայն էր։ (ի՞նչ, ինչե՞ր)
Դրսից ծանոթ ձայներ էին լսվում։ (ի՞նչ, ինչե՞ր)
Եթե բարձր ձայներ, անպայման կլսեինք։ (ինչե՞ր, ի՞նչ աներ)
Ձեր տղան էր եկել։ (ո՞վ, ովքե՞ր)
Տղաներ եկան, որ օգնեն։ (ո՞վ, ովքե՞ր)
Դա առաջին ծանոթ նետ էր։ (ի՞նչ, ինչե՞ր, ի՞նչ աներ)
Տղան փեսուրներից սարքել էր նետեր։ (ի՞նչ, ինչե՞ր, ի՞նչ աներ)
Որ դիպուկ նետեր, ոսկե խնձորը կգցեր։ (ի՞նչ, ինչե՞ր, ի՞նչ աներ)
վարժ․ 71
Մեր ձեղնահարկում կատվի ձագեր գտա։ (մի քանի առարկա)
Ողջից դուրս եկողը ձագ էր։ (մի առարկա)
Որդին պահարանն էր բերել ու դրել սենյակի անկյունում։ (մի առարկա)
Դպրոցին այսպիսի պահարաններ են պետք։ (մի քանի առարկա)
Երկնքում նորից թռչուններ երևացին։ (մի քանի առարկա)
Վանդակի թռչունն էր դուրս եկել։ (մի առարկա)
Դավիթ Ապիտոնյան 