• «Ամենահուզիչ բանը այս քնած Փոքրիկ իշխանի մեջ ծաղկի նկատմամբ նրա հավատարմությունն է, այն վարդի կերպարը, որը կանթեղի նման շողում է նրա մեջ նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նա քնած է»: Եվ ես հասկացա, որ նա ավելի փխրուն է, քան թվում է: Կանթեղը պետք է պահպանել. քամու պոռթկումից այն կարող է հանգչել:

Այս հատվածը մեջ վարդը ներկայացնում է աշխարհի գեղեցկությունը, և թե ինչպես պետք է այն պահպանել և նրա մասին հոգ տալ։

• – Մարդիկ ճեպընթաց գնացքներ են նստում, բայց իրենք էլ չեն հասկանում, թե ինչ են փնտրում, – ասաց Փոքրիկ իշխանը: – Դրա համար էլ նրանք հանգիստ չունեն և մեկ այս, մեկ այն կողմ են նետվում…

Այս հատվածի իմաստը այն է, որ մարդիկ միշտ շտապում են, և պետք է ժամանակ առ ժամանակ կանգ առնել և կյանքի գեղեցկությունը զգալ։

• Ես վախենում էի, թե նա կհոգնի:
  – Ջուրը ես ինքս կհանեմ, – ասացի, – քեզ համար դժվար կլինի:
  Ես դանդաղ դուրս քաշեցի դույլը և զգուշորեն դրեցի ջրհորի քարե եզրին: Իմ ականջներում հնչում էր չարխի ճռճռան երգը, դույլի մեջ ջուրը դեռ ծփում էր, և նրա մեջ թրթռում էին արևի շողքերը:
  – Ես ուզում եմ այդ ջրից մի կում անել, – շշնջաց Փոքրիկ իշխանը: – Տուր մի քիչ խմեմ…
  Եվ ես հասկացա, թե նա ինչ էր փնտրում:
  Ես դույլը մոտեցրի նրա շրթունքներին: Նա խմում էր աչքերը փակ: Նրա համար դա ոնց որ ամենագեղեցիկ խնջույքը լիներ: Դա հասարակ ջուր չէր:
  Այդ ջուրը ծնվել էր աստեղրի տակով անցնող երկար ճանապարհից, չարխի ճռճռոցից և իմ ձեռքերի ճիգից: Դա կարծես նվեր էր սրտի համար:

Այս հատվածի իմաստը այն է, որ մենք պետք է կյանքում փոքրիկ բաները ավելի շատ գնահատենք։