«Անդորր»
Անդորր է իջել ամբողջ աշխարհին,
միայն լսվում է թեթև քամին,
ձյուն է իջել կանաչ ափերին,
ու հիմա հալվում, ձուլվում է ջրին։
Հանգիստ ու ջինջ են կապույտ ջրերը,
դժվար չէ տեսնել նրանց խորքերը,
իր միջի ավազն ու բոլոր քարերը,
և դրսի անշարժ ծառերի ստվերները։
Անդորր է իջել ամբողջ աշխարին,
ձյունը իջնում է, միանում ջրին,
ջուրը խմբում է երկրին երկնքին,
ու ոչինչ չի խանգարում այս մեղմ անդորրին։
Դավիթ Ապիտոնյան 