• Ավ. Իսահակյանի «Արևի մոտ» հեքիաթին նոր ավարտ հորինի՛ր:

Նա անվերջ և անկանգ քայլում է, քայլում։ Ի վերջո, նա անշունչ և հոգնած հասավ, աշխարհի մյուս կողմում մի փոքր քաղաք, որտեղ դեռ առավոտ էր։ Այդտեղ նա մի ուրիշ պատի տակ նստեց, և մտածեց։

Մի քիջ հետո մի մարդ նկատում է նրան և ասում․ «Ինչու՞ ես նստած պատի տակ։» Նա պատտասխանեց․ «Ես որբ եմ։ Ես տուն չունեմ։», «Արի գնանք իմ տուն։ Ես քեզ կխնամեմ։»։ Նրանք գնացին մարդու տունը։  Նա փողոցի մյուս երեխաների հետ ընկերներ դարձավ, և որբը ուրախ- ուրախ ապրեց մարդու հետ, լավ սովորեց, մեծացավ և երբ մեծ էր և հարուստ, նա ուրիշ որբերին օգնեց։

• Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր ան նախածանց ունեցող բառերը: Օրինակ՝ անգութ, …

անտուն, անընդհատ, անվախ, անգութ, անտեր, անծանոթ,

• Գրի՛ր տրված բառերի հոմանիշները:

Խրճիթ- տնակ, հյուկաղ

ճամփորդ- ճանապարհորդ, ուղեվոր

հրճվանք- ուրախություն

խավար- մութ, անլույս

անգութ- դաժան

ամուր- դատարկ

• Գրի՛ր տրված բառերի հականիշները:

 

Քնքուշ- կոպիտ

խեղճ- հարուստ

վերելք- վայրեջք

անվախ- վախկոտ

խավար- լույս, լուսավոր

խրճիթ- դղյակ

————————————————————————

https://bararanonline.comն է օգտագործվել